بررسی میزان آگاهی و عملکرد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یزد از بیماری لیشمانیا در سال ۱۳۸۴

مقدمه: بیماری لیشمانیا طیف وسیعی از ناخوشی های مختلف جلدی تا مخاطی را در برمی گیرد عوامل این بیماری ها دارای گونه های مختلفی از جنس انگل لیشمانیا می باشند، که از طریق نیش پشه خاکی ماده و آلوده انتقال می یابند. در انسان بیماری به چهار فرم جلدی، مخاطی، احشائی و جلدی-مخاطی دیده می شوند وقوع سالیانه بیماری به 600000 مورد جدید توأم با نشانه های بالینی می رسد و گزارشات رسمی نشان می دهند که شیوع جهانی بیماری بالغ بر 12 میلیون نفر بوده و جمعیت در معرض خطر قریب 350 میلیون نفر می باشد. هدف این مطالعه تعیین میزان آگاهی و عملکرد دانشجویان سال آخر پزشکی در خصوص این بیماری بود. مواد و روش تحقیق: این مطالعه توصیفی بوده و تعداد دانشجویان مورد مطالعه بالغ بر 230 نفر بود که اطلاعات ضروری از طریق مصاحبه چهره به چهره جمع آوری گردید و به کمک آزمون مناسب آماری کای- اسکوئر تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: این تحقیق نشان داد که 44% دانشجویان اطلاعاتی مناسب در مورد لیشمانیا داشتند. 27% آنان پشه خاکی را ناقل لیشمانیا می دانستند و 05/6% آنها معتقد بودند که پوشاندن زخم می تواند به پیشگیری از انتقال بیماری کمک نماید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درحال حاضر میزان آگاهی و عملکرد دانشجویان در خصوص بیماری لیشمانیا ناقص است و آنان نیازمند دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه از طریق دروس و حتی رسانه های جمعی می باشند.